25 Ocak 2017 Çarşamba

Bugünlerde - 52 Liste Projesi & Liste 3

Liste işi iyi güzelde günler o kadar hızlı akıyor ki  bir türlü zamana yetişemiyorum. İşin kötüsü arkama baktığımda ne yaptım desem onada verecek cevabım yok. Sabahları  zifiri karanlıklarda uyanıp evin küçük kızını okula yolculuyorum. Sonrasında kahvaltı yapacak gücü bulursak birşeyler atıştırıp evden çıkıyoruz. Akşam kendimizi eve zor atıp yemek ve çay faslından sonra biraz gazete biraz kitap derken bir bakmışım geceyarısı oluvermiş. Bu ara dilimizdeki  tek cümle "ah bir emekli olsak"   durum bu kadar vahim yani:)
Neyse ki yarıyıl tatiline girdik. İpek kızımız karnesini aldı. Geleneksel hale getirdiğimiz  tatilin bir haftasını kızkıza evde takılmayı bu senede yapacağız. Önümüzdeki hafta izne ayrılacak olmam bu haftayı pek bir çekilir kıldı benim adıma.     
Liste demiştik değil mi?

Üçüncü listenin konu başlığı "Şu ana kadar yaşadığınız en mutlu anların listesini yapın"

🌟 Çocukluk anıları ne güzeldir ne saftır. Güzel bir çocukluk geçirdim ben. Komşuluğun her yönüyle yaşandığı   bir mahallede büyük bir aile apartmanında geçti günlerim. Herkesin birbirini tanıdığı mahallede saatlerce oyunlar oynar hangi evde güzel yemek varsa orada karnımızı doyurduğumuz zamanlardı. Dedemle birlikte  ilkokulun  karşısındaki pastanede  yediğim  poğaçanın içtiğim sıcak sütün tadını hala unutamıyorum...

 🌟 Şu an çalıştığım işyerine girebilmek için girdiğim sınavı kazandığımı öğrendiğim an hayatımın en mutlu anlarından biriydi 
Çalışıp kendi paramı kazanabilmek hayatım boyunca istediğim şeylerden biriydi ve ben bunu elde etmiştim..

🌟 İşe başladığım ilk  gün tanıştığım ve ilk gördüğümde aşık olduğum o bıyıklı çocuğu üç yıl sonra bir telefonun ucunda bulduğum an...

🌟 İki kişi olarak başladığımız yolculuğumuza katılan kızlarımı kucağıma aldığım ilk anlar...

🌟 Evimizin büyük kızının üniversite sınavını kazanarak istediği bölüme yerleştiğini öğrendiğimiz an...

🌟 Hayat gezince güzel. Allahtan ikimizde seyahat etmeyi gezip görmeyi farklı kültürleri merak eden kişileriz. Bundan dolayı bilmediğimiz şehirlerde kaybolmak   en mutlu olduğum anların başında geliyor...


2 yorum:

www.macerakitabim.com dedi ki...

Ne harika. Bizim evde de günler olabildiğince hızlı geçiyor. Sanırım bunu kabullenmem ve nasıl zamanımı daha iyi kullanırım diye düşünmem gerekiyor azıcık. Çünkü zaman bana da yetmiyor. İG'de dahil olmak üzere orada takıldığım zamanı birazcık daha azaltmaya çalışıyorum. Evdekilere de söyledim. Birbirimizle geçireceğimizi zamanı bir ekrana feda ediyoruz diye. Hepimizin elinde bir telefon öyle yaşıyoruz. Bir de yorgunluk yapıyor bu hal üstümüzde.
Bu sene senin dediğin gibi acaba ben de Kuzey'le birazcık evde zaman geçirsem mi diye düşündüm ama yine işin durumu buna izin vermedi. Ben de en azından bir gün bile bir şeydir düşüncesiyle dün işe gitmedim. Kuzey, Selçuk ve ben sinemaya gittik. Pazartesi günü de kampa gidiyor zaten. Sonrasında da o gelecek biz gideceğiz.
Hem çalışmak hem de her şeye yetişmek zor yani. Alışalım bu duruma. Yapacak başka bir şey yok.
Mutluluğunuz daim olsun diyorum ve öpüyorum seni.

Nazpek dedi ki...

Doğru diyorsun Özlem alışmaktan başka çare yok hem bazen de bizden kötüleri görüyorum kötü derken bizim yaptığımızın yarısını bile yapmayıp yinede tükenmiş olanları gördükçe yok canım diyorum haksızlık etmeyelim kendimize☺ değil mi😊