17 Şubat 2010 Çarşamba

KORKUYORUM

Yağmurların ardından güneş yüzünü gösterdi.Ama içim hiiç ısınmadı.Akşamdan beri koca bir fil göğüs kafesimi zorlamakta.

Burası ne olursa olsun cesur merhametli vicdan sahibi insanların, büyük şairlerin ülkesidir.Her fırsatta benim hala umudum var diyebiliyorken 
aydınlık yarınlar için şimdi çok daha endişeli ve üzgünüm. 

6 yorum:

Sibelbek dedi ki...

Güzel annem... neler oluyor?
bilmeden söylemesi kolay biliyorum ama umuttur ayakta tutan... lütfen umudunu kaybetme... çocukların için...

duygu dedi ki...

ben bişi bilmeden okudum yazını... üzüldüm şimdi, kafamda kocaman soru işaretleriylre bakıyorum sayfana...

laleninbahcesi dedi ki...

sakın sakın burası aynı zamanda umutlar ülkesi. Güneş her gün yeniden doğar unutma...

Unknown dedi ki...

Hayırdır inşallah canım

Flame dedi ki...

Ülkede olanlar ürpertiyor insanı :((

ANNEMİNELİ dedi ki...

Paylaşıma teşekkürlerrr...