Kar diye diye ortalığı tipiye verdik.Cuma akşamı ana yolda bile arabamız kayınca eve kadar tabana kuvvet yürüdük.En son İpeklinin doğduğu yıl böyle yağmışdı.Sabaha kadar da yağdı.Resmiyetin şahikasında bulunan bir mekanda, yaşa bağlı tüm mevki ve unvanlarımızı esen rüzgara verip çocukluğumuzdan kalma alışkanlığımızla poşetlerimizi kapıp attık kendimizi resmiyetin bahçesine.Bakakalanların yargılayıcı gözleri arasında doyasıya kaydık poşetlerimizle.Arkasından yanımıza aldığımız havuç ve zeytinlerimizle kardan adam yapma teşebbüsümüz karın toz gibi olması dolayısıyla gerçekleşmemiş oldu.Bizde inadına karda yürüdük ancak izimizi de belli ettik.
7 yorum:
bana gunah degil mi :( resmen icimi cizlattirdin ya :(
ozledimm ozledim ozledim!
yapay kar sahasi var burda, en snunda oraya gitcem walla!
çok iyi yapmışsınız, oh sefanız olsun :D
Bu arada, hiç gözüm korkmadı, hiç! :P
ayyy nasıl güzel fotoğraflar onlar öyle... biz burda bunun yarısı kadar karla deliye döndük sizi hiç düşünemiyorum...
aman dikkat hasta olmayın.
sevgilerimle...
süpersiniz
kar maceraları fotolar süperr
mutlu günler
ya bende kardan adam yapamadım tutmuyo kar
ama fotoğraflar müzik eşliğin bir güzel geldi ki :)
Ne güzel kareler:))
Kar herkesin içindeki çocuğu çıkartıyor,mutlu ediyor.Keyfiniz bol olsun...Sevgiler.
ne güzel yağıyor burada da, keyfini çıkarın . Hazır tatile de denk geldi nasılsa. Çook selam ve sevgi...
Yorum Gönder