Son sürat eğitimli günlere başladık.Yeniden en başa dönmek bir hayli zor oldu.Ülkemizde eğitim sistemi sürekli bir değişim halinde olduğundan mütevvellit ne yapacağımızı şaşırmış durumdayız.Nerde o fişler nerde heceler direk mevzuya daldık öyle harfleri kafana göre söylemek yok "le" diye uzatarak yanında e harfi varmış gibi okumayacakmışız sadece sesini çıkarıcakmışız. Birde el yazısı işin içine girince ilk haftalar epey bir sancılı geçti neyseki gitgide alışıyor küçükhanım.
Sorumluluk konusundaki endişelerimiz kısmen doğru çıksada korktuğumuz kadar olmadı.Eğitim hayatının en güzel tarafı harçlık olayı imiş kendisi öyle söylüyor.Hergün bir lira alacakmış ama hepsini harcamayacakmış.Birikim yapmayı kafasına koysada kantindeki abur cuburları görünce bu kararını anında rafa kaldırıyor.Son günlerdeki en çok sorduğu soru "Anne bir lira verirmisin?" yanıt olumsuz ise yarısınada razıyım babında " elli kuruş?"
4 yorum:
:)))) 50 krş'da yetiyor ne güzel annesi :)) Benim ki de daha siftah yapmadı kantinden.. hergün aynı para gidip geliyor yanında :P
canımsın... :)
kolay gelsin
zor ama bir o kadar da heyecanlı günler
1. sınıf anneler için de çocuklar için de en zor yıl
Allah yardımcınız olsun
sevgiler
süper, tadını çıkarın bence 50 krş harçlığın yettiği günlerin... Eğitim dünyası zor öğretmen için bile:))
Sevgilerimle
Yorum Gönder